Czas przeszły prosty „imperfectum“

Czas przeszły duńskich czasowników tworzony jest regularnie i nieregularnie:

Czas przeszły prosty tworzony regularnie

• Ponad 80 % wszystkich regularnych (słabych) czasowników, jaki i wszystkie nowo powstające czasowniki oraz czasowniki zakończone na -ere, tworzą czas przeszły poprzez dodanie końcówki -ede.
  Przykład:
  czas teraźniejszy: elsker
  czas przeszły prosty: elskede (kochać)
• Znacznie mniejsza grupa regularnych czasowników tworzy czas przeszły z końcówką -te.
  Przykład:
  czas teraźniejszy: spiser
  czas przeszły prosty: spiste (jeść)
• W drodze wyjątku niektóre czasowniki tworzą czas przeszły z końcówką -de.
  Przykład:
  czas teraźniejszy: har
  czas przeszły prosty: havde (mieć)
• Istnieje również mała grupa czasowników mocnych, które co prawda nie zmieniają samogłoski tematu, jednak w czasie przeszłym prostym nie otrzymują końcówki ale w imiesłowie czasu przeszłego otrzymują końcówkę.
  Przykład:
  czas teraźniejszy: hedder
  czas przeszły prosty: heddet (nazywać)

Czas przeszły prosty tworzony nieregularnie

przy tworzeniu czasu przeszłego i imiesłowu czasu przeszłego istnieją dwie możliwości:

• czas przeszły prosty nie otrzymuje końcówki, ale zmienia się samogłoska w temacie
• czas przeszły prosty otrzymuje końcówkę i zmienia się samogłoska w temacie

Zastosowanie czasu przeszłego prostego

Imperfectum używany jest do:

• wyrażenia działania, które odbyło się w przeszłości i nie ma żadnego bezpośredniego związku z teraźniejszością.
  Działanie lub zdarzenie jest więc zakończone w momencie opowiadania.
  Przykład:
  Sidste år var jeg ofte syg. – W ostatnim roku często byłem chory.
• w trybie przypuszczającym
  Przykład:
  Hvis jeg havde nogen penge, tog jeg til Polen. – Gdybym miał pieniądze, pojechałbym do Polski.
• w mowie zależnej
  Przykład:
  Lone sagde, at han var træt. – Lone powiedział, że był zmęczony.
• dla wyrażenia życzenia
  Przykład:
  Jeg ville gerne på ferie, men jeg har ingen penge. – Chciałabym pojechać na urlop, ale nie mam pieniędzy.